تاریخچه سرورها، به طور طبیعی، زیرمجموعه‌ای از تاریخچه رایانه‌های شخصی است به این دلیل که وقایع و تاریخ‌های مهمی که منجر به تولد رایانش الکترونیکی می‌شود، کاملاً مشابه یکدیگر هستند. در نتیجه، خط زمانی زیر از نسخه شانزدهم کتاب اصلی این مجموعه، به‌روزرسانی و تعمیر رایانه‌های شخصی اقتباس شده است.
در ابتدا (دهه 1980) ، سرورهای ترمینال وجود داشتند و کارایی آنها در آن زمان خوب بود. این سرورها اجازه می‌دهند ده‌ها ترمینال ‘گنگ’ از طریق یک اتصال اترنت سیمی به یک سیستم اصلی یا مینی‌کامپیوتر متصل شوند. آنها به طور گسترده در بانک‌ها، نمایندگی‌های خودرو و شرکت‌های بیمه مستقر شدند.
یکی از مزایای اصلی این سرورها عدم استفاده از کابلی دیگر از کامپیوتر اصلی تا محل ترمینال جدید است. با پیشرفت این سرورهای ترمینال، آنها اجازه می‌دهند سطح دیگری از تأیید اعتبار، از طریق نام کاربری محلی و رمز عبور، پیاده‌سازی شود. مدیران ادراکی شروع به یافتن راه‌هایی برای اتصال چاپگرها به این سرورها کردند و در نهایت، طراحان سرور ترمینال پشتیبانی مستقیم از صف چاپ را اضافه کردند.
این یک صرفه‌جویی قابل‌توجه در زمان بود، همان‌طور که اکنون می‌توان چاپگر را در نزدیکی کاربر قرارداد. ازآنجاکه برخی از چاپگرها از راه دور و بدون پایانه‌های مرتبط نصب شده بودند، ایجاد یک سرور ترمینال اختصاص‌داده‌شده برای اتصال چاپگرها به شبکه امری طبیعی بود. با این کار، سرور چاپ متولد شد.
با رشد انفجاری میکروکنترلرها در محصولات، انبوهی از تجهیزات که دارای اتصال سریال هستند، ظهور می‌کنند. سریال ناهم‌زمان ابزاری کاملاً ثابت برای برقراری ارتباط با رایانه بود و با افزودن UART و درایور خط، برای یک طراح آسان شد که راهی برای رابط با محصولات جدید خود فراهم کند. پس از آن مسئله این بود که سریال بسته به میزان داده، فقط با سرعت بیش از 50-100 فوت کار می‌کرد.
شخصی به فکر استفاده از یک سرور ترمینال برای اتصال این محصولات پانل‌های هشدار، تجهیزات صنعتی، تجهیزات پزشکی و … به شبکه افتاد. بیشتر سرورهای ترمینال موجود تعداد پورت بالایی دارند (16 ، 32) بنابراین استفاده از سرور ترمینال در طبقه فروشگاه برای اتصال یک یا دو دستگاه به شبکه بسیار گران است.Lantronix با ایجاد 1- ، 2- ، این مشکل را حل کردو سرورهای سریال 4 پورت به‌عنوان اولین مارک تجاری، بعداً اصطلاح “سرورهای دستگاه” را ایجاد کرد.
در ابتدا، سرورهای دستگاه محصولات خارجی “جعبه‌ای”، شامل یک محفظه کوچک پلاستیکی یا فلزی بودند که حاوی مدار تبدیل سریال به اترنت، منبع تغذیه تنظیم شده، نشانگرهای led ، اتصال اترنت (RJ45) و اتصالات موردنیاز RS232 بودند. با گذشت سال‌ها، اندازه این جعبه‌ها کوچک شده و انواع مختلفی از رابط از جمله RS422 و RS485 به آن افزوده شده است.
در ابتدا، این نرم‌افزار امکان تبدیل سریال به اترنت (که اغلب “تونل سازی” نامیده می‌شود) را فعال می‌کند. با پیشرفت تکنولوژی، سیستم‌عامل بسیار قابل تنظیم تر شد و برای برخی از برنامه‌ها از پروتکل آگاه شد. این مهم بود زیرا اگر داده‌ها به‌درستی در یک بسته TCP شبکه بسته‌بندی نشوند، ممکن است هنگام رسیدن به انتهای دیگر اتصال، تکه‌تکه شوند. این تکه‌تکه شدن می‌تواند باعث وقفه و سایر رفتارهای ناخوشایند محصولات و نرم‌افزارهایی شود که از اتصال مستقیم استفاده می‌کنند.
در اواخر دهه 1990 ، وب سرورها به سرورهای دستگاه اضافه شدند و به آنها روش جدیدی برای پیکربندی و ارائه داده‌ها داده شد. محصولات کوچکی که به طور خاص برای تعبیه طراحی شده‌اند، اینها با تنظیم منبع تغذیه و مدار رابط سریال توزیع می‌شوند. آنها برای ادغام در یک صفحه اصلی ایده‌آل بودند و فقط به قدرت سطح سیگنال و سیگنال نیاز داشتند.
صادقانه به فناوری سرور دستگاه، آنها تمام وظایف مربوط به راه‌اندازی دستگاه به شبکه را انجام می‌دهند. این شبکه را برای OEM آسان کرد. در سال 2002 ، لانترونیکس وقتی سرورهای دستگاه جاسازی شده با XPort فوق‌العاده کوچک ظاهر شدند، چهره آنها را تغییر داد. این یک دستگاه سریال به اترنت کامل با وب سرور در جک استاندارد RJ45 به‌اندازه دو حبه قند بود و میلیون‌ها دستگاه در سراسر جهان مستقر شده اند.
درحالی‌که بسیاری از استانداردهای اضافی رابط مشتری ایجاد شده است، سریال ناهم‌زمان همچنان متداول‌ترین روش اتصال سرورهای دستگاه به تجهیزات است، چه در برنامه‌های داخلی و چه در برنامه‌های خارجی. اخیراً، SPI برای انتقال سریع از یک برد اصلی OEM به یک سرور دستگاه تعبیه شده و همچنین 802.3 اترنت سیمی (“پل زدن” به بی‌سیم 802.11) بسیار موردتوجه قرار گرفته است.
سرورهای دستگاه به کجا هدایت می‌شوند؟ کاهش اندازه فیزیکی همیشه در درجه اول لیست است. همچنین داشتن راه‌های سریع‌تر برای رابط با دستگاه تعبیه شده (یعنی SPI ، USB و غیره) برای بهبود پهنای باند کلی ضروری است که برای محاسبه روش‌های رمزگذاری و احراز هویت به طور فزاینده پیچیده، منابع محاسبه قدرت و حافظه اضافی اضافه شود. این “اسب بخار” اضافی نیاز به پردازنده اصلی را در برخی از برنامه‌های جاسازی شده کاهش داده است.
خنده‌دار است که فکر می‌کنیم فقط هشت سال پیش، یک سرور دستگاه ممکن است بتواند 30 میلیون دستور در ثانیه را اجرا کند. حالا 400 میلیون به بالا است! قابلیت‌های اضافی ورودی و خروجی اجازه می‌دهد تا طیف گسترده‌ای از سنسورها و سایر وسایل جانبی به سرور دستگاه متصل شوند و البته رعایت آخرین استانداردها در ارتباطات سیمی و بی‌سیم یک امر ضروری است. سرورهای دستگاه راه طولانی را طی کرده‌اند، اما هدف همان هدف باقی‌مانده است: انجام کلیه وظایف ارتباطی از A تا Z ، چه از نوع سیمی و چه از طریق بی‌سیم و ارائه یک راه‌حل بسیار آسان برای اجرا که مشتری را متمرکز بر تجارت اصلی خود نگه می‌دارد و فرصت زیادی برای خرید به بازار می‌دهد.
